Najuboższy kościół katolicki jest bogatszy nad wszystkie najwspanialsze nawet synagogi, czy meczety, czy inne świątynie! Dlaczego?
Bo wszystkie one są jedynie domami modlitw, podczas, podczas gdy nasze świątynie są mieszkaniem Boga. W nich mieszka Chrystus. O tej ciągłej Jego obecności przypomina nam nieustannie wieczna lampka.
Dzisiaj w sposób szczególny oddamy cześć Chrystusowi w Najświętszym Sakramencie. W krajobraz soczystej zieleni drzew, roju pszczół na lipach i śpiewu ptaków wplatamy procesję z Najświętszym Sakramentem. Ta sceneria nie jest w tym wypadku bez znaczenia - przypomina, że Eucharystia jest czymś więcej niż Ofiarą, czymś więcej niż Ucztą. Ona jest dziękczynieniem. Cały świat dziękuje Bogu za swe istnienie i rozwój, cała ziemia, wszystkie ciała niebieskie i niebo, aniołowie i święci.
Św. Jan Paweł II pisał:
Pobożne uczestnictwo wiernych w procesji eucharystycznej w uroczystość Ciała i Krwi Pańskiej jest łaską Pana, która co roku napełnia radością wszystkich biorących w niej udział.
Eucharystyczny Jezus jest ciągle obecny, przychodzi by na nowo zapewnić nas o swojej miłości, dlatego zawsze gdy wchodzimy do kościoła przyklękamy z szacunkiem przed tabernakulum, nie tylko gdy idziemy na Mszę, ale zawsze; gdy sprzątamy, gdy ubieramy kościół także.